Szczyrzyc

Opactwo Cystersów w Szczyrzycu

Założenie opactwa datuje się na rok 1234. Jego fundatorem był wojewoda krakowski Teodor Gryfita. Co ciekawe, początki opactwa należy wiązać z odległym od Szczyrzyca o kilkadziesiąt kilometrów Ludźmierzem. To tam bowiem w 1234 roku Cystersi założyli swój klasztor, jednak już po niecałej dekadzie przenieśli siedzibę opactwa do Szczyrzyca. Warto wspomnieć, iż Opactwo Cystersów w Szczyrzycu jest dziś jedynym na ziemiach polskich nieprzerwanie istniejącym klasztorem cystersów.

W skład zespołu klasztornego wchodzi Kościół Najświętszej Maryi Panny Wniebowziętej i św. Stanisława Biskupa, Zabudowania klasztorne, Dom Opata oraz Browar klasztorny.

Szczyrzyc

Diabli Kamień

Mierzący 55 m długości, 12 metrów szerokości i 17-25 m wysokości Diabli Kamień to majestatyczny głaz, który od lat przyciąga turystów nie tylko ze względu na wygląd, ale i związane z nim legendy i historie. Jedna z nich, związana ze Szczyrzyckim klasztorem, opowiada o tym, że diabeł, nie mogąc znieść pobożności okolicznych zakonników, znalazł wielki kamień, który podniósł z zamiarem zrzucenia na klasztor. Jednak modlitwy zakonników wspomagane klasztornymi dzwonami sprawiły, że stracił moc i upuścił głaz około 3 kilometry przed klasztorem.

Szczyrzyc

Browar Klasztorny w Szczyrzycu

Początki szczyrzyckiego piwa sięgają 1628 roku. Wtedy to bowiem cystersi szczyrzyccy drewniany browar, zapoczątkowując tradycję, która trwała nieprzerwanie przez blisko 300 lat. Zakonnicy samodzielnie warzyli piwo aż do 1925 roku, kiedy to zdecydowano się na wydzierżawienie browaru kolejno: Marianowi Szubertowi, Eugeniuszowi Czernemu i Władysławowi Leśniakowi, który był ostatnim dzierżawcą zakładu. W 1951 roku zmiany ustrojowe spowodowały nacjonalizację browaru, który wrócił do rąk cystersów dopiero na początku lat 90. Od 2015 roku w Szczyrzycu wznowiono warzenie piwa według dawnej receptury tutejszych cystersów.

Szczyrzyc

Cmentarz wojenny z czasów I wojny światowej

Zabytkowy cmentarz ofiar walk I wojny światowej. Pochowano na nim 22 żołnierzy austro-węgierskich oraz 13 żołnierzy rosyjskich, poległych w początkowej fazie wojny, między 3 a 6 grudnia 1914 roku. Ten niewielki cmentarz z reprezentacyjnymi nagrobkami, zbudowany przez jeńców włoskich, powstał według projektu Gustawa Ludwiga.